اختراع پیشرفته‌ترین دستگاه بدنسازی در کشور
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۳۷۷۳
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، محدودیت برای استفاده از دستگاه‌های بدنسازی یکی از چالش‌های فعالان این عرصه است.
خرید دستگاه‌های سنگین و جاگیری بسیار بالا و از طرفی حمل وسائل مورد نیاز یکی از چالش‌های فعالان این حوزه است.
محمد رضا رحیمی مخترع مازندرانی فارق التحصیل رشته تکنولوژی دانشگاه علم و صنعت ایران در دستگاه‌های بدنسازی مکانیزمی نوآورانه طراح کرده که مکانیکی بوده و توسط مدار دیجیتالی تنظیم می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اعلام اینکه سه اختراع در زمینه بدن سازی داریم، افزود: در جشنواره‌های بین‌المللی موفق به کسب رتبه شده‌ام.
این مخترع مازندرانی با اشاره به حضور در جشنواره بین المللی اختراعات خیام در اصفهان، گفت: ساخت این دستگاه مورد توجه داوران قرار گرفته و مدال طلا این دوره از رقابت‌ها را کسب کردم.
رحیمی در ارتباط با روند کار این دستگاه، اظهار کرد: این وسیله وزنه برداری با مدار دیجیتالی تنظیم شده و ورزشکاری که با این دستگاه کار می‌کند بدون نیاز به وزنه، به صورت الکترونیکی نسبت به تنظیم دقیق وزنه اقدام می‌کند.
وی در ارتباط با مزایا این دستگاه چندکاره ،گفته است: جابجایی وزنه در این وسیله حذف شده و دستگاه در ابعاد کوچکی حتی به صورت خانگی با قابلیت‌های وسیله‌های موجود در باشگاه، قابلیت ساخت دارد و به راحتی متناسب با نیاز ورزشگاه تنظیم می‌شود.
وی با اعلام اینکه نمونه نیمه صنعتی این دستگاه را تولید کردم، گفت: در حال حاضر مشکل بنده ساخت نمونه اولیه نیست بلکه هم فکر و ذکرم راه اندازی خط تولید صنعتی این مجموعه است که نیاز به دریافت تسهیلات یک میلیارد تومانی دارم.
این نخبه مازندرانی خاطر نشان کرد: دستگاه دیگری هم احداث کردم که بر اساس وزن بدن به صورت دیجیتال انتخاب وزنه به صورت هوشمند انجام می‌شود
رحیمی یادآور شد: همه این دستگاه‌ها داری ثبت اختراع بوده و تنها برای راه اندازی این مجموعه نیاز به تامین اعتبارت و تسهیلات دارم.
وی در پاسخ به این سوال که برای راه اندازی خط تولید صنعتی چه اقدامی انجام دادید،گفت: پیگیری اداری انجام دادم اما میزان تسهیلات متناسب با خواسته‌های بنده نیست.
این نخبه مازندرانی در پاسخ به این سوال که آیا برنامه‌ریزی لازم برای فروش این دستگاه انجام شده است، افزود: با تعدادی از باشگاه‌داران و مربیان فعال در این رشته صحبت کردم و مورد استقبال قرار گرفته است.
وی اضافه کرد: از طرفی خودم نسبت با رشته‌های ورزشی و ورزش حرفه‌ای بیگانه نیستم و چندین سال به صورت حرفه‌ای در این زمینه فعالیت داشتم.
رحیمی ادامه داد:زمانی که به صورت حرفه‌ای ورزش می‌کردم این ایده در ذهنم ایجاد شده که باید دستگاه‌ها با حجم کوچک طراحی و ساخته شود و برای رسیدن به دستگاه‌های که در حال حاضر اختراع کردم مراحل زیادی را طی کردم.
این نخبه مازندران، اضافه کرد: با ساخت سه ماکت کارم را کلید زدم و برای تکمیل این وسیله تاکنون چندین دستگاه ساختم و آزمایشات زیادی را انجام دادم تا به این اختراعات رسیدم.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: اختراع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۳۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
به گزارش همشهری آنلاین، فهیمه فرهمندپور؛ رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان در روزنامه همشهری نوشت، سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید می‌شد تا شاهد اتفاقات و توهین‌هایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقوله‌ای می‌خواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که می‌خواهیم مقوله‌ای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت ۶ماه و یک سال ساخته شده و نه قرار است در این مدت ۶ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه می‌شود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آنها پیش‌بینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاه‌هاست. این وضعیت موجود در یک سال و ۶ماه شکل نگرفته که با یک سال و ۶ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاه‌رفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و به‌نظر نمی‌رسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.
موافقان حضور زنان در ورزشگاه‌ها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارک‌ها مقایسه می‌کنند و می‌گویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک می‌توانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاه‌ها هم می‌توانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلی‌های سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاه‌ها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل می‌طلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها هستند، این دغدغه‌ها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است می‌شود واقع‌بینانه اظهارنظر کرد که با صرف درست‌شدن زیرساخت‌هایی مثل نرده‌کشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمی‌شود.
این مسئله را چطور می‌شود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظرگرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالن‌های ورزشی مردان، جریمه‌هایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام داده‌اند، برای مواجهه با تخلفات، خشونت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها بازدارنده بوده است؟ به‌نظر می‌رسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاه‌ها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته می‌شود، بازدارنده نیست.
در این شرایط عده‌ای از زنان هم علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه‌ها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقه‌شان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخ‌دادن به این علاقه ارزش چنین هزینه‌هایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یک‌بار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آماده‌کردن زیرساخت‌های فیزیکی برای حضور زنان، امنیت‌بخش نیست.
منکر ضرورت کار فرهنگی یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانم‌هاست؛ نکته‌ای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانم‌ها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟